ایران خودرو، شرکتی که به نظر می رسد در سال جهش تولید با مشارکت مردم، برنامه‌ای برای افزایش تولید نداشته و حالا تا پایان آبان‌ماه، با افت تولید مواجه است. به گزارش سرویس اقتصادی تابناک، شرکت ایران خودرو با وجود انتقادات گسترده مردم از کیفیت پایین محصولات و وقفه‌های چندماهه در تحویل بسیاری از خودرو‌های […]
ایران خودرو، شرکتی که به نظر می رسد در سال جهش تولید با مشارکت مردم، برنامه‌ای برای افزایش تولید نداشته و حالا تا پایان آبان‌ماه، با افت تولید مواجه است.
به گزارش سرویس اقتصادی تابناک، شرکت ایران خودرو با وجود انتقادات گسترده مردم از کیفیت پایین محصولات و وقفه‌های چندماهه در تحویل بسیاری از خودرو‌های ثبت نامی، سرانجام مجوز افزایش قیمت بیش از ۱۵ محصول تولیدی را وزارت صمت گرفت تا اعتراضی دیگر از سوی مردم را در مقابل خود ببیند، مردمی با توجه به کاهش قدرت خرید و تورم بالا، حالا باید خودرو‌های کم‌کیفیت ایران خودرو را گران‌تر از قبل خرید کنند.
ایران خودرو نیز پس از صدور مجوز افزایش قیمت محصولاتش اعلام کرده است که با این مجوز، طی چهار ماه پایانی سال و از محل قیمت‌های جدید، حدود ۶ هزار میلیارد تومان درآمد کسب می‌کند. اعداد و ارقامی که برای مدیرعامل ایران‌خودرو، حکم برگه برنده دارد تا خود را مدیر موفق معرفی کند.
افزایش زیان هزاران میلیاردی با دست فرمان علیمردان
اما این یک‌روی سکه است و اگر نگاهی به عمر مدیریت علیمردان عظیمی در ایران‌خودرو داشته باشیم، روند افزایش زیان دهی در بزرگ‌ترین کارخانه خودرویی ایران، صعودی بوده است. به‌گونه‌ای که بیش از ۱۲۲ هزار میلیارد تومان به عنوان زیان انباشته ایران خودرو تا پایان نیمه نخست سال به ثبت رسیده، بنابراین این حجم از زیان دهی با وجود حمایت‌های مختلف دولت از ایران‌خودرو، بیانگر ضعف‌های مدیریتی در این شرکت بورسی است.
جولان هزینه های سربار در ایران خودرو
مدیران ایران‌خودرو به‌جای برطرف‌کردن ضعف‌های مدیریتی و کاهش هزینه‌های اضافی و سربار، ترجیح داده‌اند تا گزینه افزایش قیمت را با فشار وزارت صمت، فعال کنند. روشی در دسترس که در این سال‌ها با وجود گلایه و انتقاد‌های گسترده مردم، کلید خورده است، اما در نهایت نتیجه‌ای کوتاه‌مدت برای درآمدزایی داشته و پس از مدتی، دوباره فرمان ایران‌خودرو بر مسیر زیان دهی چرخیده است. خودروسازی که محصولات کم‌کیفیت تولید و عرضه می‌کند و در بازار تقریباً انحصاری و مورد حمایت تمام‌قد از سوی دولت‌ها، بازهم نمادی از ناکارآمدی مدیران غیرمتخصص در اقتصاد کشور است.
