بیدار شو … ، نصرالله! شکر خدا شد لحظۀ دیدار، نصرالله! قرآن بخوان با چشم دل این بار، نصرالله! قرآن بخوان … از سورۀ والعادیات و فتح قرآن بخوان … ای مرد! ای سردار، نصرالله! طفلان لبنان، منتظر تا باز برگردی اما تویی در زیر این آوار ، نصرالله! هنگام خفتن نیست باید باز برخیزی […]
بیدار شو … ، نصرالله!
شکر خدا شد لحظۀ دیدار، نصرالله!
قرآن بخوان با چشم دل این بار، نصرالله!
قرآن بخوان … از سورۀ والعادیات و فتح
قرآن بخوان … ای مرد! ای سردار، نصرالله!
طفلان لبنان، منتظر تا باز برگردی
اما تویی در زیر این آوار ، نصرالله!
هنگام خفتن نیست باید باز برخیزی
بیدار شو… بیدار شو… بیدار… ، نصرالله!
تا آسمان، تنها دو گام از عاشقی مانده است
از سجده ات این بار سر بردار، نصرالله!
در جمعه¬ای از عاشقی در بستری از خون
دیدی تو اجر آنهمه ایثار، نصرالله!
یک عمر در خود سوختی و ساختی با درد
با ما بگو از آنهمه اسرار ، نصرالله!
یک عالم از مردان، تو را همسنگری کردند
کی بوده ای تنهاترین سردار نصرالله؟
نامت ” حسن” بود و مرام تو حسینی بود…
نستوه و پابرجا به هر پیکار نصرالله…
ای مهربان مثل نسیم صبحدم …
بودیدر جنگ اَشِداءُ عَلَی الکُفار ، نصرالله!
هر گوشۀ بیروت آوای تو می آید..
تکرار در تکرار در تکرار نصرالله
شصت و سه ؛ رمز عاشقی کربلایی هاست
شصت و سه ؛ رمز عزت و ایثار، نصرالله!
راه تو پر رهروست تا هنگام پیروزی
نام تو در هر جاست پر تکرار، نصرالله!
با بانگ ” ثوره ثوره حتی النصرِ” این مردم
پیروز می گردیم بر اشرار، نصرالله!
در روز سخت انتقام این خلق خواهد دید
صهیون شود از جان خود بیزار، نصرالله!
” طوفان الاقصی ” کی ز یاد خصم خواهد رفت ؟!
آن لحظه های سخت و آتشبار ، نصرالله!
سجیل ها بارید بر اصحاب فیل آن شب
آن شب؛ شب وحشت، شب غمبار، نصرالله!
پرچم نمی افتد به روی خاک، یک لحظه
هر چند می افتی تو پرچمدار، نصرالله!
پرچم به نام مردم مظلوم ما بالاست
برپاست پرچم تا ظهور یار ، نصرالله!
خون تو رمز محو صهیونیسم خواهد شد
هر چند دنیا می¬کند انکار ، نصرالله!
هم بگذرد این روزهای آتش و غربت
هم بگذرد این شام های تار، نصرالله!——-
—سید حبیب حبیب پور – هفتم مهر ۱۴۰۳
