منصور رشیدی بازیکن اسبق تیمهای ملی و فوتبال استقلال در گفتگو با زیرنویس، درباره دیدار تیم ملی مقابل ازبکستان و اتفاقات اخیر درباره باشگاه استقلال اظهاراتی را مطرح کرد که در ادامه می خوانید:
تیم ملی در دیدار با ازبکستان متوقف شد ولی بالاخره صعودمان به دور بعد مسجل شد. نظرتان در این باره چیست؟
از این بابت خیلی خوشحالم که به دور بعد رسیدیم اما با این فوتبالی که از تیم ملی شاهد بودیم نمیتوانیم خیلی به آینده تیم ملی امیدوار باشیم. متاسفانه با وجود این همه بازیکن خوب در ترکیب تیم ملی ما فوتبال آنچنان محکم و مقتدرانهای را از برو بچههای تیم ملی شاهد نبودیم. این خیلی بد است که نتوانیم ازبکستان را در خانه خودمان شکست بدهیم.
اما قبول دارید که تیمهایی مثل ازبکستان در این سالها پیشرفت کردهاند؟
قبول دارم اما پیشرفت ما کجاست؟ اگر قرار باشد آنها پیشرفت کنند و ما پیشرفت نکنیم که کلاهمان پس معرکه است. آن وقت چند سال دیگر باید اسم ما را در کنار تیمهای رده سوم فوتبال قاره آسیا بگذارند و دیگر حرفی برای گفتن نداریم. از هر کس هم سوال کنند لابد میخواهد بگوید خب تیمهای آسیای میانه پیشرفت کردهاند و ما عقب ماندهایم. این اصلاً توجیه خوبی برای این اتفاق نیست.
در کل بازی را چطور دیدید؟
بچهها تلاش میکردند گل بزنند اما متاسفانه ما در خط هافبک بازیکن خلاق و کسی که بتواند فرصتهای گل ایجاد کند نداشتیم. مهدی طارمی و سردار آزمون انصافاً زحمت کشیدند و خودشان را به آب و آتش زدند اما کمربند میانی تیم ازبکستان بهتر از بچههای ما کار کرد و همه حملات ما را از میانه زمین تقریباً خنثی یا کم اثر میکرد. به طور کلی ما توپ را دور و بر محوطه جریمه خوب جلو میبردیم اما آنجا نمیتوانستیم درست از فرصتهایمان استفاده کنیم. چنین شرایطی برای تیمی مثل ما خیلی بد است.
از نتایج دیگر تیمها خبر دارید؟
بله تیمهایی مثل کره ژاپن و تیمهای گردن کلفت آسیا رقبایشان را با چند گل شکست دادند اما متاسفانه ما باز هم ضعیف ظاهر شدیم و نباید خیلی به این نتایج دلخوش باشیم. دل بستن به مساوی مقابل ازبکستان یعنی شکست مقابل ژاپن کره و حتی عراق و عربستان. ما در مرحله بعد کار سختی در پیش داریم. آنجا دیگر تیمهایی مثل ترکمنستان یا هنگ کنگ نیستند که ما بتوانیم به سه امتیاز پیروزی مقابل آنها با اطمینان خاطر نگاه کنیم.
عملکرد خط دفاعی و دروازهبان تیم ملی را چطور دیدید؟
قبل از هر چیز باید تاسف بخورم بابت اینکه حسین حسینی را دعوت نکردند. این دروازهبان واقعاً استحقاق دعوت شدن به تیم ملی را داشت و نمیدانم چه مسائلی پشت پرده بود که حسینی دعوت نشد. هرچه هست این شرایط برای فوتبال ما خوب نیست و نباید شاهد چنین اتفاقاتی باشیم حسینی با عملکرد این فصل خودش ثابت کرد یکی از بهترین دروازهبانان ایران است و من حتی میخواستم او را به امیر قلعه نویی پیشنهاد بدهم تا به عنوان دروازهبان اول در این رقابتهای اخیر به میدان برود اما ظاهراً خواستههای دیگری وجود داشته که اجازه نداد حسینی به تیم ملی برود.
درباره استقلال و شرایط این تیم در این روزها صحبتی دارید؟
البته که صحبت دارم خیلی هم زیاد متاسفانه باز هم مجمع باشگاه استقلال تشکیل شد و هیچ خبر امیدوار کننده ای از آن به بیرون درز نکرد. بعد از حدود یک ماه انتخاب کادر جدید مالکیت باشگاه استقلال انتظار داشتیم در این فرصت طولانی در این باره تصمیم گیری کرده باشند اما ظاهراً آنهایی که مالکیت باشگاه استقلال را در اختیار گرفتهاند چندان هم دلشان برای این تیم و هوادارانش نمیسوزد. امیدوارم این اتفاق از سوی آنها به زور یا خلاف میل باطنیشان نبوده باشد چون در این صورت چند وقت دیگر قید همکاری با استقرار را میزنند و باز هم ما به نقطه اول برمیگردیم.
به نظر شما چرا مدیر انتخاب نمیشود آیا این موضوع تا این اندازه بغرنج است؟
برای خود من هم تعجب آور است این سوال را خیلی از هواداران از ما هم میپرسند. واقعا عجیب است با وجود این همه افراد کارآمد و مدیران امتحان پس داده نمیدانم چرا در این باره اینقدر تعلل میکنند. باید هرچه زودتر مدیر باشگاه استقلال را تعیین کنند و در فصل نقل و انتقالات از دیگر باشگاهها عقب نمانند. هر چقدر ما در فصل نقل و انتقالات ضعیف عمل کنیم در طول فصل ضربات بیشتری را خواهیم دید.
درباره نایب قهرمانی استقلال حرفی دارید؟
واقعا افسوس خوردم که تیم استقلال در شرایط خیلی خوب صدرنشینی جدول لیگ برتر نتوانست به آنچه استحقاقش را دارد دست پیدا کند. باز هم از نبودن امکانات کافی در فوتبالمان لطمه خوردیم و ضربه آن را استقلال دید. نمیدانم چرا همیشه این ضربهها به استقلال میخورد و سایر تیمها از چنین نقایصی سود میبرند. حرفهایی هم که در این چند روز زده شد واقعاً تأسف آور بود امیدوارم حقیقت نداشته باشد چون در این صورت دیگر در فوتبال سنگ روی سنگ بند نمیشود.
بیشتر بخوانید: تحلیل جلال چراغپور پس از تساوی تیم ملی مقابل ازبکستان؛ این است تفاوت کیروش و قلعهنویی/ چشمتان را باز کنید؛ او پورعلیگنجی را زمانی دید که کسی نمیدید!