به گزارش خبرنگار سلامت زیرنویس، گیاهان دارویی بنابر خواص دارویی و درمانی خود از اهمیت ویژه ای برخوردار هستند. با توجه به ظرفیت اقلیمی ایران در کاشت گیاهان دارویی می توانیم بسیاری از گیاهان دارویی، با کیفیت مناسب، را در داخل ایران تولید کنیم. در این رابطه با دکتر علیرضا عباسیان متخصص طب سنتی به […]
به گزارش خبرنگار سلامت زیرنویس، گیاهان دارویی بنابر خواص دارویی و درمانی خود از اهمیت ویژه ای برخوردار هستند. با توجه به ظرفیت اقلیمی ایران در کاشت گیاهان دارویی می توانیم بسیاری از گیاهان دارویی، با کیفیت مناسب، را در داخل ایران تولید کنیم. در این رابطه با دکتر علیرضا عباسیان متخصص طب سنتی به گفت و گو پرداخته ایم.
دکتر عباسیان، با ذکر اینکه درصد کمی از گیاهان دارویی ما در داخل کشور تولید می شود و بیشتر آن وارداتی است، گفت: برخی از گیاهان که مصرف آن بالا است مثل زیره و زعفران در ایران تولید می شود، اما برخی دیگر مانند فلفل سیاه، زنجبیل یا دارچین تقریبا صد درصد آن ها وارداتی هستند. این موضوع جای بررسی دارد و نیاز است مسئولین در وزارت بهداشت و کشاورزی تلاش کنند اگر تولید این گیاهان در کشور ممکن و مقرون به صرفه است در ایران تولید شوند.
وی، با توجه به وضعیت اقلیمی مناسب ایران در خصوص کشت برخی از گیاهان وارداتی ، گفت: بسیاری از این گیاهان در شرایط آب هوایی مثل هندوستان رشد می کنند. ما چابهار یا بخش های شرقی کشورمان آب هوای بسیار شبیه به هندوستان دارند، در نتیجه امکان کشت وجود دارد.
وی، با ذکر حمایت هایی که سمت سازمان های مختلف صورت گرفته است، افزود: دسته ای از گیاهان دارویی در داخل کشور تولید می شوند و اگر افراد علاقه مند به کشاورزی وجود داشته باشند، وزارت بهداشت وام هایی را در این خصوص در نظر گرفته است. همچنین تضمین خرید برای برخی از عوامل کشاورزی مثل گندم وجود دارد، در این صورت کشاورز دیگر نگرانی برای فروش محصولاتش ندارد. تضمین خرید محصول می تواند کشاورز را به تولید بیشتر تشویق کند. برخی از زمین های کشاورزی می توانند جایگزین کاشت داشته باشند، مثلا در کشور افغانستان در بخشی از زمین ها افرادی که تریاک می کاشتند زعفران کشت می کنند.
عباسیان با تاکید بر ضرورت برند سازی در خصوص گیاهان دارویی گفت: بسیاری از کشورها یک گیاه مشخص را به صورت گیاه راهبردی خود انتخاب و آن را در دنیا مطرح کرده اند مثل جنسینگ کره ای. ما در ایران تعداد زیادی از گیاهان را داریم که قابلیت جهانی شدن را دارند؛ مثل زیره کرمان، زعفران قائنات، پسته دامغان یا رفسنجان، انار ساوه و بابونه شیراز، می توان با برند سازی مناسب و افزایش کیفیت زمینه صادرات آن ها را فراهم آورد. متاسفانه زعفران هم که از مشهورترین کالاهای صادراتی ما است به صورت فله ای فروخته می شود. مثلا کشورهایی مثل اسپانیا که به آن شکل زعفران کاری ندارند و در حجم کم است با استفاده از زعفران های فراوری شده انواع مختلف محصولات را تولید و حجم سود خود را بیشتر می کنند، اما ما به صورت فله ای آن را می فروشیم و ظرفیت هایی که می تواند سود را بیشتر کند استفاده نمیکنیم.