استقبال از جشن‌های غربی، نتیجه کم‌توجهی به جشن‌های باستانی است
استقبال از جشن‌های غربی، نتیجه کم‌توجهی به جشن‌های باستانی است

گرایش جوانان به برگزاری جشن‌های غربی در ایران به نسبت جشن‌های باستانی هر سال بیشتر از قبل می‌شود. جشن‌هایی مثل هالووین که نه تنها با هویت ایرانی-اسلامی ما سازگار نیستند، بلکه با فلسفه وجودی انسان نیز در تناقض هستند.

زیرنویس-گروه گردشگری: اقوام و ملل از دیرباز، با جشن‌ها و آیین‌هایی ویژه به پاسداشت پیشینه خود و انتقال آن به نسل بعد اقدام می‌کردند، ایرانیان نیز که از این قاعده مستثنی نبودند، به بهانه‌های گوناگون جشن‌های همگانی داشتند. بسیاری از این جشن‌های باستانی با گذشت زمان بنا بر دلایلی فراموش و کم رنگ شده و یا دیگر برگزار نمی‌شوند. یکی از این جشن‌های فراموش شده ایرانِ باستان را جشن «میانه بهار» که از جشن‌های گاهنباری است می توان نام برد که قدمت آن به زمان زرتشت پیامبر باز می‌گردد.

فرهنگ و تاریخِ فرهنگی، جزئی جدایی‌ناپذیر از هویت هر کشور محسوب می‌شوند که باید در حفظ و گرامی‌داشت آن کوشید. اگر گرایش جوانانِ ایرانی به جشن‌های غربی -مانند هالووین که نه تنها با هویت ایرانی-اسلامی ما سازگار نیستند، بلکه با فلسفه وجودی انسان نیز در تناقض هستند- بیشتر می‌شود؛ نتیجه کم‌توجهی به جشن‌های باستانی است که جزئی از فرهنگ و هویتِ ایرانیِ ما محسوب می‌شوند. زمانی که در آگاه‌سازی و اطلاع‌رسانی درباره هویتِ تاریخی خودمان ضعیف باشیم، اقبال جامعه به جشن‌های غربی نباید برایمان اتفاق عجیبی باشد.

جالب‌تر آنکه برخی از این جشن‌ها ریشه ایرانی – شرقی داشته اما مصادره برای غرب و تهی از هنجار و به عنوان ارزش، با رنگ و لعاب و تبلیغات گسترده، همسان با ذائقه تنوع‌طلب جوانان شده و او را با خود همراه می‌کند.

امسال نیز در حالی از میانه‌ی اردیبهشتِ زیبا و میانه بهار گذشته‌ایم، که در جایی غیر از تقویم نام «جشن میانه بهار» را ندیدیم. به‌نظر می‌آمد هم‌زمانی «روز شیراز» با روز «جشن میانه بهار» و «جشن باربد»؛ می‌تواند این جشن‌های باستانی را زنده کند اما همچون سال‌های گذشته برنامه‌‌ای برای این روز‌ در نظر گرفته نشد. باید منتظر ماند تا شاید دلسوزانی بیایند که با گرامی‌داشت آیین‌های باستانی برای احیای آن‌ها تلاش کنند تا به نسل‌های آینده نیز منتقل شود.

#احیای_جشن‌های_ملی

جشن میانه بهار چه روزی است؟

چهل و پنجمین روز از سال، یعنی ۱۵ اردیبهشت روز میانه بهار است، یعنی دقیقاً در میانه فصل سبز سال که گیاهان سرسبز می‌شوند و کشاورزی رونق پیدا می‌کند. به اعتقاد زرتشتیان در این زمان آسمان توسط خدا افریده شده است.

جشن بهار بد چیست؟

جشن بهاربد مصادف با جشن میانه است. مردم در این روز، آغاز شکوفایی کشاورزی و دامداری را نیز نکو می‌داشتند. و همچنین معتقد بودند، زرتشت پیامبر در نیمه بهار به پیامبری منسوب شده است.
در حقیقت، جشن میانه بهار و جشن بهاربد که دو جشن جدا هستند، به‌دلیل قرار گرفتن در یک روز، در گذر زمان به‌عنوان یک جشن واحد شناخته شدند که در این جشن‌ها، آیین اصلی کمک به زرتشتیان نیازمند و نیکی به هم‌نوعان است.

روز شیراز

در دهه ۸۰، شورای شهر شیراز پیشنهاد روز شیراز را ارائه داد و مجلس شورای اسلامی هم آن را پذیرفت.
بنابراین در تقویم ملی ایران روز ۱۵ اردیبهشت علاوه بر جشن میانه بهار و جشن بهاربد روز ملی شیراز هم نامیده می‌شود.

و این تصمیم بجایی در مورد شیراز و گرامیداشت این شهر زیباست چرا که شیراز در فصل بهار خصوصاً در ماه اردیبهشت، طبیعت و هوایی بهشتی دارد.

  • نویسنده : گروه گردشگری زیرنویس
  • منبع خبر : زیرنویس